Vertrek en aankomst Canada 🇾🇪✈️🇨🇦

Daar ging onze planning! 

Gisteren zouden we ons door Wendy af laten zetten op NS-station Almere-Stad Centrum, maar OV gooide weer eens roet in het eten. Grote landelijke staking en uitgerekend op dinsdag 28 mei! Bussen, treinen en alle overige vormen van transport legden het werk neer om hun wens voor een beter pensioen kracht bij te zetten. Prima, maar wij wilden de gok niet nemen om niet tijdig op Schiphol aan te komen en dus hadden we besloten tijdig te vertrekken met de auto.

Ons vliegtuig zou om 12:55 uur vertrekken en dus moesten wij minimaal 3 uur voor vertrek inchecken. Om het risico op files en dus vertraging zoveel mogelijk te vermijden zijn we om 08:30 uur gaan rijden. Boven verwachting waren we binnen het uur al op Schiphol en, na de koffers te hebben uitgeladen en afscheid van Wendy te hebben genomen, liepen we met onze trolley met koffers naar binnen. 

Onze vlucht was snel gevonden en balie 18 van Air Transat bleek al open.  Gelukkig had ik gisteren al ingecheckt en onze boarding passen uitgeprint. Scheelt een hoop gedoe. 

Alles verliep verder gelukkig snel en naar wens. Gelukkig geen overgewicht van onze koffers dus voor we het wisten was alles afgegeven en konden we doorlopen.

Binnen een uurtje hadden we alle formaliteiten achter de rug en stonden we aan de andere kant van de douane. Tijd voor koffie! 

Vrienden van ons, Rob & Anita, zouden die dag naar hun dochter en schoonzoon vliegen in Zwitserland. Afgesproken om elkaar nog even op te zoeken en samen een bakkie te doen. Gezellig!Na de koffie en nog even gezellig te hebben bijgekletst, hebben we afscheid genomen en zijn we verder doorgelopen naar vertrekhal E7. 

Het vliegtuig stond al aan de grond voor nieuwe bevoorrading en een nieuwe lading mensen dus nog een klein uur wachten voor boarding. Het kleine uurtje wachten werd uiteindelijk een slordige 2 uur en Freek, al met een pijnlijke rug van het sleutelen, begon vrij veel last te krijgen. Eindelijk mochten we dan toch instappen en verliep de rest vrij vlot.  

In tegenstelling tot onze vorige vlucht Canada, waar we toen zo’n 7.174 kilometer voor hadden afgelegd, moesten we dit keer nog een stukje verder vliegen nl. 7.707 km om 10 uur later op Vancouver Airport te mogen landen. 

Tijdens onze vlucht hebben we ons maar wat vermaakt met film, spelletjes op het entertainmentsysteem, slapen en kletsen met de buurman die naast mij zat. Hij stelde zicht voor als Cees en vertelde ons met een enigszins vermakelijk maar ook geheimzinnige blik dat hij voor zaken naar Canada vloog. “Hij zat in de marihuana”. Ik dacht nog “wie neem jij nu in de maling”? Ja ja... het zal wel. 😳🤥🤔

Cees bleek een alleraardigste en vermakelijke vent van 77 jaar oud wat je hem absoluut niet gaf. Hij bleek nog volop actief in het leven te staan, van zijn werk te houden en niet aan pensioen moest denken. Samen met een jongere compagnon, die sprekend op Bert Visser leek, was hij op weg naar Canada om daar te praten over het ontwikkelen van voedingsstoffen/bodemstoffen voor het kweken van marihuana voor medicinaal gebruik. Deze man had in zijn werkzame bestaan de halve wereld over gereisd en kon ons veel leuke, interessante en mooie anekdotes vertellen. Uiteindelijk was de vlucht omgevlogen en omdat de piloot nog wat extra gas had bijgegeven waren we uiteindelijk rond 14:45 uur geland.

Ook op deze luchthaven hadden weer de nodige formaliteiten. Na onze koffers van de band te hebben opgepikt nog door de douane heen en even later stonden we voor de uitgang waar we werden aangeschoten door een Canadese veteraan die hier rondlopen op gestrande hulpeloze toeristen als wij te helpen. Waar we naartoe gingen. Uhhh.... goede vraag! 

Papieren uit de handbagage gevist. Op de voucher stond Sandman Signature Hotel te lezen. 

Op aanraden van onze veteraan konden we aan de overkant van onze uitgang bij de busstop wachten tot onze shuttlebus zou arriveren. De chauffeur zou ons verder afzetten. Binnen 5 minuten werden we opgepikt samen met nog een Nederlands stel die op reis waren naar Alaska. 

Eenmaal in het Sandman Signature Hotel aangekomen, ingecheckt, sleutel en alle informatie in ontvangst genomen en vervolgens doodmoe onze kamer 511 op de 5e etage opgezocht.

Kamer is erg groot (zoals alles in Canada) met 2 king size heerlijke bedden.

Eerst maar eens een uurtje slapen om dan vervolgens de innerlijke mens te voeden. Morgen zien we wel weer. ‘s Avonds hebben we heerlijk gegeten maar waren eigenlijk te moe om van dit alles 100% te genieten. Daarom maar eieren voor ons geld gekozen en om 20:00 uur lagen we al plat. 

Zoals verwacht, om 01:00 uur vannacht klaar wakker! Hmmm... lekker dit tijdverschil van 9 uur.  Geen tijd om op te staan dus toch nog maar even omdraaien om vervolgens om 06:00 uur naast bed te staan en onder de douche te springen. Helemaal weer fris en fruitig 😃👍🏼

Vandaag bellen met CanaDream (onze camper verhuurder) en te vragen of ze ons rond 09:00-09:30 uur kunnen ophalen. Dan hebben we de dag nog voor onszelf. 

Om 08:00 uur was het bedrijf geopend dus direct gebeld maar helaas bleken zij er een andere planning op na te houden dan wij in gedachten hadden. Zij konden ons pas om 14:30 uur oppikken van het hotel. Dat is even een dikke tegenvaller! 😳 Gooit aardig wat roet in het eten. We willen na onze uitleg op lokatie, nog boodschappen doen en vervolgens naar ons 1e RV-park doorrijden om ons daar te installeren voor de komende dagen.

Nu dan maar een mailtje sturen dat we later zullen aankomen dan gepland en bij de receptie navraag doen waar we onze koffers mogen laten. Uitchecken is uiterlijk 12 uur.

Wordt vervolgt....... 👋🏼