Dag 2: Garnalen vissen op de Waddenzee 🦐🦀🐟

Gisteravond was ons etentje bij restaurant Quinty’s meer dan geslaagd. De sfeer was intiem en huiselijk en het eten boven gemiddeld. De keuze viel op drie verschillende voorgerechten. Gebakken coquilles voor Indira, Fred ging voor de steak tartare en Freek en ik hadden de koud gerookte zalm gekozen. Dit laatste was echt tongstrelend lekker. Aansluitend hadden Freek en ik Texelse lamsschouder als hoofdgerecht. Later op de avond  kregen we helaas te horen dat er nieuwe Corona-maatregelen waren aangekondigd. Restaurants mogen nog maar max. 30 gasten per shift ontvangen en moeten al om 22.00 uur sluiten. Wat moet er worden van de horeca. Vreselijk verdrietig. Ik vrees dat veel medewerkers hun baan zullen gaan verliezen en horeca gelegenheden hun deuren zullen moeten sluiten als dit zo blijft doorgaan.

Vandaag had Indira al ons eerste uitje in petto. Ze had om 10.30 uur een tocht met de garnalenkotter TX10 (Emmie) gereserveerd. Vanochtend met zijn allen op tijd op, ontbijten en hup in de auto naar Oudeschild waar we on 10.00 uur moesten verzamelen. Nadat de laatste mensen aan boord van de TX10 waren gestapt, een school met zo’n 30-40 joelende basisschool leerlingen, vertrok de kotter precies op tijd en verliet het zeegat de Waddenzee op. De kotter voer richting lagere delen waar zandbanken van nog geen 1,90 meter diep afgewisseld werden door diepere delen. Uit de speakers vanaf de brug klonk een stem van de schipper die ons uitleg gaf over het leven en vissen op zee. Uiteindelijk werden de sleepnetten op zo’n diepte van 2,50 meter neergelaten en begonnen zich langzaam maar zeker steeds meer meeuwen te verzamelen boven de kotter in afwachting van hun portie “gratis” vis. Na zo’n 15 minuten varen en slepen werden langzaam maar zeker de netten weer opgetakeld en aan boord gehesen. De 2e schipper verankerde de netten en trok de onderkant open waarna er een hoos aan garnalen, krabben, zeesterren, haring en tal van ander klein grut naar beneden de metalen bakken inviel, waarna alles vervolgens werd weggespoeld naar de draaiende trommels met gaatjes die de garnalen van de rest scheidde. Uiteindelijk vulde zich een grote oranje wasmand vol met garnalen die daarna weer in een ketel met kokend zeewater werd overgegooid om te koken. Kort daarna werd alles uitgespreid over een lange plank en werden de toeschouwers uitgelegd hoe je een garnaal moest pellen. Op het midden van zijn rug drukken, 1/4 slag draaien en dan staart en kop uit elkaar trekken. Wat je overhoudt in de kleine Hollandse garnaal. Al met al hebben we die ochtend en deels middag staan pellen, snoepen, vissen, krabben en zeesterren weer over boord staan gegooid. De schipper deelde na afloop de nodige plastic zakken gekookte garnalen uit voor mee naar huis en uiteindelijk meerden we weer rond 13.15 uur weer aan in de haven van Oudeschild. 

Omdat het inmiddels lunchtijd was, hebben we nog een heerlijk broodje vis gegeten bij de plaatselijke viswinkel en zijn we na afloop een plaatselijke wol winkel binnen gelopen waar allerlei artikelen van Texels wol werd verkocht, van Texelse dekbedden tot wollen truien, mutsen, poncho’s, schapenhuiden enz. Ik heb mijzelf getrakteerd met een heerlijk warme poncho en Fred ging de deur uit met een dik warm wollen vest.

Na deze aankoop hebben we nog een eind gewandeld langs de dijk en door het dorpje om aan het einde van de middag moe en voldaan weer naar huis te rijden. 

Tja daar zit je dan uiteindelijk met drie zakken 🦐🦐🦐 ongepelde garnalen. Dus met zijn allen aan de tafel aangeschoven, één grote zak in het midden open gemaakt en pellen maar. Ik schat dat we met zijn vieren binnen een slordige 30 minuten zo’n half pond garnalen hebben weg gepeld die we ‘s avonds na het avondeten en onze strandwandeling bij een spelletje Doolhof lekker op een toastje hebben opgepeuzeld. 

Nu nog even bankhangen want je raad het nooit, morgen weer op tijd op voor onze eerste golf clinic. 🏌🏻‍♂️Het zal mij benieuwen hoeveel pollen gras ik uit de grond sla... 

Welterusten maar weer en tot morgen! 😴😉