Dag 5: Bezoek vuurtoren en etentje Gastropaviljoen XV (paal 15) 🚨🗼🌅

Gisteren was het onze 34-jarige trouwdag. We zouden die avond voor een 2e keer deze week uit eten gaan. Indira had de tip gekregen om bij Gastropaviljoen XV te gaan eten. Een culinair hoogstandje en dus had zij om 19.30 uur een tafeltje gereserveerd voor 4 personen. Maar eerst zouden we die dag de vuurtoren van Texel, genaamd Eierland, bezoeken en zes van de acht verdiepingen gaan beklimmen en hopelijk wat meer te weet komen van de geschiedenis van deze vuurtoren. Maar eerst wassen, aankleden en ontbijten. Nadat we hadden ontbeten, afgewassen en inmiddels aan de koffie zaten kwam Indira even later de trap afgezet met een pakje in haar handen. Ze vroeg ons of het misschien verstandig was eens langs de opticien te gaan om onze ogen te testen. Wij nog heel verbaasd ”Hoezo?” Nou, jullie zien niet eens de slingers hangen die we gisteravond nog stiekem samen hebben opgehangen! Indira had zelfs nog een opmerking gemaakt in de trant van “Pas op voor je hoofd”. Mijn hemel.... wat een blunder! 😳 We hebben er dwars doorheen gelopen en zelfs een enveloppe die op de eettafel lag opzij geschoven om tafel te dekken. Fred en Indira feliciteerden ons met ons 34-jarig huwelijk en even later kregen we een super lieve kaart en een fles fudge/zeezout likeur die ik een paar dagen eerder zag staan in een plaatselijke slijterij in De Burg. Zo lief, wordt erg gewaardeerd. 🥰

Na de koffie zijn we langzaam aan richting het noordelijkste puntje van het eiland gereden en hebben vlak bij de vuurtoren de auto geparkeerd. Omdat we nog veel te vroeg waren hebben we eerst een heerlijke wandeling over het strand gemaakt ons verbazend over het enorm brede strand. Het was duidelijk eb. Je kon er kilometers lopen maar de felrode toren is erg fotogeniek en prominent aanwezig. Na zo’n 45 minuten wandelen zijn we teruggekeerd richting de vuurtoren omdat ook hier een tijdslot gereserveerd moest worden en je binnen één uur de vuurtoren weer moest hebben verlaten om zo ook andere bezoekers een kans te geven.

Na de nodige Corona instructies werden we binnen gelaten en konden we onze wandeling naar de top beginnen.  In het Eierlandse Gat, voor de kust van Texel, zijn in de loop der eeuwen vele schepen vergaan. Terwijl er aan het begin van de negentiende eeuw wel vuurtorens stonden op Terschelling en in Den Helder, had Texel alleen een houten baken. Dit was duidelijk onvoldoende; tussen 1848 en 1860 vergingen er maar liefst 72 schepen voor de Texelse kust. De Texelse notaris Kikkert pleitte vurig voor een vuurtoren op de noordpunt van Texel, ter bescherming van de zeevarenden. Dankzij zijn jarenlange inspanningen werd in 1863 begonnen met de bouw van de vuurtoren.  In 1864 was de negen verdiepingen tellende toren klaar; op 1 november van dat jaar mocht Kikkert het licht ontsteken. Zo liepen we van etage naar etage en konden we telkens weer een stukje van de geschiedenis lezen. Om uiteindelijk op de 6e etage te eindigen. Daar konden we naar buiten om helemaal rondom de toren te lopen. Zo had je aan de ene kant van de toren enorm veel wind maar aan de andere kant was het weer windstil en wat een schitterend en wijds uitzicht. Nadat we weer beneden waren aangekomen hebben we een klein stukje verderop Fred en Indira getrakteerd op de lunch. 

Die middag hebben we na thuiskomst nog een spelletje Tocken gespeeld en hebben we onze eerste fudge/zeezout likeur, bij gebrek aan likeurglaasjes, in een koffiemopje gedronken. De smaak was er niet minder om. Erg lekker. 😋

Eind van de middag/begin avond besloten we nog even door De Burg te wandelen en desnoods een terrasje te pakken maar aangezien het steeds kouder werd, hebben we het terrasje maar overgeslagen  en besloten we uiteindelijk maar eerder te vertrekken naar het restaurant. Gastropaviljoen XV is een groot, gezellig ingericht houten strandpaviljoen met een enorme houtkachel en luxe leren chesterfield bankstellen. Dar mochten we een aperitief nemen in afwachting van onze tafel. Ook hier werden de nieuwe Corona regels streng nageleefd. Niet meer dan 30 gasten. Rond 19.30 uur mochten we aan tafel. De mannen namen beiden weer een Texels biertje en Indira en ik een wijntje. Ik heb die avond gekozen voor een 3-gangen verrassingsmenu. Vraag me niet meer wat ik allemaal precies gegeten heb, maar het was allemaal erg lekker met als afsluiting een verrassingsbord met vuurpijl een als afsluiting een cappuccino. Al met al een geslaagde avond.

Morgen weer vroeg op om de koffers te pakken, ons laatste ontbijt samen te nuttigen en dan het huisje schoon te maken.