Air Force Museum, Comox & Nymph falls 🎖🎖🎖

We werden vanochtend met het tikken van de regen wakker, maar na nog een half uurtje te zijn ingedut werden we met een blauwe lucht wakker. Snel aangekleed, gegeten en ons boeltje ingeklapt want vandaag stond het Air Force Museum op de planning. Omdat we gisteren nog niet wisten wat het weer vandaag zou doen, en we toch een planning wilden maken wat dit een veilige keuze. Dit museum ligt op maar een paar kilometer van onze camping verwijderd vlak langs zee.

Eenmaal aan de overkant onze 8 meter lange camper geparkeerd, zijn we de weg overgestoken waar met grote rode letters boven de deur al te lezen stond dat we op de juiste plek waren aangekomen. Kon ook niet missen eigenlijk met zo’n leger jeep uit de 2e WO voor de deur.

Overal wordt je vriendelijk begroet, zo ook hier. “Hi, how are you guys doing today?” Is het eerste wat de man achter zijn balie zegt. Hij begint een vriendelijk gesprek aan te knopen, waar we vandaan kwamen en of we hier eerder zijn geweest. Wat ons hier naar dit museum bracht en of we na afloop het gastenboek wilden tekenen. Als we ook maar iets te vragen hadden, moesten we niet aarzelen om hem aan te schieten en hem vragen te stellen. Hij wist alles over dit museum.

Het museum bewaart de geschiedenis van alle luchtmachtverhalen over zowel de 1e alsook de 2e WO en de luchtmachtgeschiedenis tot vandaag de dag.

Canada heeft een indrukwekkende reputatie als het gaat om de RCAF (Royal Canadian Air Force). Het Comox Airforce Museum toont de rijke geschiedenis van de luchtmacht aan de westkust van Canada. Het museum verzamelt, bewaart, interpreteert en vertoont voorwerpen gericht op 19 Wing Comox en Squadrons zowel uit het verleden als het heden. Het museum heeft ook een ongelooflijke verzameling boeken en een verzameling erfgoed-voertuigen en -vliegtuigtuigen.

Het Heritage Air Park, waar het vliegtuig te zien is, bevindt zich op 500 meter van het museum, net als de Y2K Spitfire-restauratiehangar. Al met al erg indrukwekkend.

Bij navraag wat de entree moest kosten, gaf de man als antwoord dat we dit zelf mochten weten. Het museum draaide op donaties en op “wat de gek ervoor over had”.

Na zeker 1,5/2 uur te hebben rondgelopen zijn we nog even doorgelopen naar het Heritage Air Park. De toestellen die daar aan de grond stonden waren allen imposant groot. Als zij toch eens konden vertellen wat ze hadden meegemaakt....

Ondertussen was het weer als een blad op een boom omgedraaid. Whoehoe! De weergoden hadden kennelijk met ons te doen en waren ons nu beter gezind. De zon scheen volop en de temperatuur liep snel richting 20-21 C. ☀️😎

Het plan was dus om die middag verder buiten door te brengen. Eerst nog even wat drinken om vervolgens de camper weer te starten en nog 30 minuten door te rijden naar een deel dat Forbitten Plateau heette. We waren hier voor de Nymph falls (Nymph watervallen). Eenmaal de camper op de grote parkeerplaats geparkeerd, hebben we het smalle bospad gekozen naar de watervallen. Het licht scheen zo mooi tussen de bomen door en filterde het licht dat vervolgens weer op de grond kaatste. De grond waarover we liepen voelde als een zacht verend tapijt. De bomen hebben hier weinig houvast want groeien grotendeels op de rotsen en de humus van eerder omgevallen bomen, takken en ander natuurlijk afvalmateriaal. Als een boom na verloop van tijd dan ook is omgewaaid of om welke andere reden niet meer overeind staat, zie je dat de wortels van zo’n boom plat en breeduit geworteld zijn geweest.

Zo heb ik die middag veel foto’s genomen en heerlijk samen gewandeld om vervolgens tegen 5-en weer naar de camping terug te rijden en nog even te genieten van de late middagzon.

Veel bezoekers van het park dachten hier hetzelfde over. De BBQ’s kwamen buiten, hout werd aangesleept, kinderen speelden in de speeltuin. Kortom, gezelligheid.

Rond 18:15 uur hebben we onze stoeltjes maar weer ingeklapt. We hadden nl. Nog één keer gereserveerd bij de “Black Vin” waar we gisteren ook hadden gegeten. Eenmaal daar aangekomen was ik blij dat we de avond ervoor al gereserveerd hadden. Mensen zaten op een bankje in de hal te wachten op een vrij gekomen plekje. Wij konden na 3 minuten doorlopen en kregen een mooi plekje bij het raam. Het uitzicht vandaag was in ieder geval een heel stuk zonniger. 

Vandaag was er naast het standaard menu een los, extra menu toegevoegd in het teken van “Sea food”. Alle restaurants in de omgeving hadden extra vis en aanverwante zeegerechten op het menu gezet. Zo viel onze keuze op een “Seafood Pot Pie”. Hierin zat zalm, snapper, garnalen, coquilles, asperges, dille, witte wijn, room en broodkorst verwerkt. Dit alles in de oven klaargemaakt. Het zag er niet alleen geweldig uit, maar het smaakte ook fantastisch!  Volgens mij was dit gerecht ook niet aan te slepen. De serveersters liepen af en aan met hete dampende soepkommen met dit gerecht. Het hele gerecht bleek al met al nog geen € 12,00 (CAD 18), hier kan ik niet voor staan koken.

Rond 20:30 uur hebben we afgerekend en de leuke serveerster, die 5 woorden Nederlands sprak omdat ze ooit een blauwe maandag een Nederlands vriendje had gehad, een leuke fooi gegeven. Onze dag kon niet meer stuk.

Morgen maar weer eens ons kamp opslaan en het eiland doorsteken naar de Westkust. Tofino is ons doel. We gaan het zien. Welterusten voor nu.

Tot morgen maar weer!

Liefs,

Freek & Marianne 😉💕