Onze oversteek naar Vancouver Island 🛳🏕⛰

Gisteren onze wekker gezet om 07:00 uur. Maar hoe verrassend.... ik was weer eens voor de wekker wakker. Onze planning was om rond 08:15 uur te vertrekken want, zo had de man bij de receptie ons verteld, kon het wel eens druk worden onderweg. Beter te vroeg bij de Ferry dan in de stress te laat aankomen.

Omdat Freek ook de slaap niet meer kon vatten samen naar de doucheruimtes gewandeld. Eerst maar eens goed wakker worden en vervolgens snel in de kleren, eten, alles loskoppelen (water, stroom) en dan rijden maar.

Dankzij mijn nieuw navigatie-app liep alles van een leien dakje. Boven verwachting stonden we ruim voor tijd als één van de eersten bij de terminals van Tsawwassen (spreek dat maar eens in één keer goed uit zonder je tong erover te breken). 

Nadat onze hele RV van voor tot achter met een rolmaat was opgemeten en we, naar gelang de lengte van onze camper, hadden afgerekend, mochten we oprijden tot aan het begin van de kade. Wifi is hier geweldig dus Freek even snel zijn krantje gespeld, ik nog wat mail verstuurd/gelezen totdat we mochten doorrijden de Ferry op. 

Onze ferry vertrok keurig op tijd en nadat we alles benedendeks hadden afgesloten zijn we de trap opgelopen naar dek 4.  De overtocht naar Nanaimo zou zo’n 2 uur duren dus hebben we ons eerst maar achter glas in een paar luie banken genesteld, genietend van het uitzicht en alle bedrijvigheid om ons heen. Na een dik uur hangenen en wat doezelen (wat moet je anders) nog even het dek opgelopen. Daar de nodige foto’s genomen en genoten van het uitzicht totdat de kapitein ons verzocht allemaal naar binnen en benedendeks te gaan en onze voertuigen op te zoeken. We zouden binnen enkele ogenblikken de ferry mogen verlaten. Nanaimo was in zicht!

Eenmaal de motor en de navigatie-app weer te hebben aangezet, bleek de rit over het eiland nog zo’n krappe 2,5 uur te duren voordat we Brown Bay RV Park zouden hebben bereikt. Het weer was schitterend dus wie doet ons wat! De route leidde ons langs lange rechte maar ook afwisseld kronkelende wegen langs de kust. Af en toe een plaatsje passerend met langs de weg heel veel vel gele bloeiende brem. Hoe verder we naar het Noorden reden de  stiller het werd.

Uiteindelijk zijn we bij Camble River even gestopt om de laatste boodschappen bij Walmart in te slaan. 

Na terugkomst hadden we de hele boel snel ingeladen om het laatste deel van onze reis af te leggen. Het leek nog maar een kort stukje van 8,3 kilometer maar waarom dan nog 33 minuten rijden totdat we op de plek van bestemming zouden zijn? 

Hier kwamen we eerder dan verwacht, snel genoeg achter. De laatste kilometers van onze rit bleken op onverhard en vreselijk stoffig terrein. Een rit met de camper over dit soort wegen gaat stapvoets wil je niet dat alle servies uit de kastjes rammelt, maar de eindbestemming was het dan ook meer dan waard. Een adembenemend mooi uitzicht over een blauwe baai omringd door bergen. Na te zijn ingecheckt door een vriendelijke dame van het park, hebben we onze camper  langs de waterkant geparkeerd met uitzicht over het water. Eerst maar eens onze stoeltjes uitklappen en een drankje erbij en dan genieten van het schitterende uitzicht.

Het park is vrij kleinschalig met grote en ruime plekken voor je RV. De meeste gasten zijn Canadese senioren die genieten van hun oude dag. En dan bedoel ik ook écht genieten. Zongebruind, zittend voor hun giga RV met een net zo’n grote pick-up truck waar je bijna een trappetje voor nodig hebt om in te stappen, voor de camper. Plantjes in hun eigen gecreëerde tuintjes en een giga BBQ naast de camper. Zo bleek de eigenaar naast ons een oude veteraan te zijn die jaren in Duitsland was gelegerd. Weer een ander stel zijn 50 jaar leden geëmigreerd vanuit Valkenburg en spraken nog Limburgs met een sterk Canadees accent. Blij weer eens Nederlanders te spreken. Als je zou willen, kan je bij iedereen wel op de koffie, maar we hebben toch maar vriendelijk bedankt want morgen staat er een Wail Watch-tour op het programma van Eagle Eye Adventure en moeten we om 09:30 uur al “acte de presence” geven om zo’n 6-7 uur met een boot rond te dobberen op zoek naar walvissen, orka’s, dolfijnen en tal van andere zeezoogdieren. Ben zo reuze benieuwd! ☺️

Die avond zijn we vroeg naar het dichtbijgelegen restaurant gelopen aan de pier waar ze verse krab en sokey zalm serveren. Het restaurant zou namelijk rond 20:00 uur sluiten gezien de enorme aanloop van klandizie 😂 In dit deel van het seizoen. We bleken de 2e klant te zijn dus konden vrij zitten waar we maar wilden. Na ons te hebben genesteld aan een stoere houten tafel met al even stoere houten stoelen keken we uit over het schitterende blauwe meer. Na de drankjes te hebben besteld kwamen vervolgens achter elkaar de gasten binnen lopen die in een grote groep aan de tafels na ons plaatsnamen. Een van de dames sprak ons aan of wij “die walvis” al hadden gezien in het meer voor onze camper! Huh.....??? Walvis? 🐳 Met dat ze dit zij, gilde de ander uit “kijk daar”! En op dat moment zagen we een enorme spuitfontein achter ons in het meer. Niet te geloven dat we dit vandaag al (zonder enige vorm van excursie) mogen meemaken. Vervolgens zagen we een hele school dolfijnen 🐬🐬🐬 in de verte dartelend en spelend door elkaar. Zonder te overdrijven, maar het moeten er wel zo’n 100 zijn geweest. Geweldig om te zien.

Die avond hebben we de surf & turf besteld. Steak met daarnaast verse krab geserveerd. Het bestek werd ik een emmer geserveerd bestaande uit een soort van notenkraker voor de krabpoten en een enorme lange soort van haaknaald om het krabvlees te verwijderen. Dit was mijn eerste avontuur met een krokante sappige krab 😂😂😂 Wat een worstelpartij maar zo leuk om een keer te proberen. Het eten was heerlijk en met zorg klaargemaakt. 

Uiteindelijk hebben we 2 uur later afgerekend en zijn rollend naar onze camper teruggekeerd.

Morgen vroeg op voor onze walvis tour bij Eagle Eye Adventures dus op tijd ons mandje in want de wekker loopt weer vroeg af.

Tot morgen maar weer 😉