Ucluelet en Pacific Rim 🌲🌲🏕🌊

Inmiddels is het hier al weer maandag 10 juni. De vakantie vliegt om en we hebben nog maar één week te gaan. Vandaag gaan we weer terug naar de Oostkust om via highway 19 verder naar het zuiden af te zakken. Eindbestemming is uiteindelijk de hoofdstad Victoria. Helaas kan je hier niet aan twee kanten van het eiland van noord naar zuid reizen maar kan dit enkel aan de oostkant van het eiland, Maar nu nog even over gisteren...

Gisteren hebben we onze dag nuttig besteed en hebben we Ucluelet bezocht (de naam Ucluelet is overigens gegeven door de First Nations en betekent veilige haven). 

We zijn hier 2 jaar geleden als eens geweest en wisten dat het hier erg mooi was. De plaats staat dus bekend om zijn ruige kuststrook en enorme mooie oerbossen waar je eindeloos in kunt verdwalen.

Na het zondagochtend ontbijt hebben we de camper laten staan voor wat ie was en zijn we wandelend het park afgelopen op zoek naar het centrum van Ucluelet. Halverwege de weg viel mij een klein bordje op “ Zondagmarkt tegenover Ucluelet Aquarium van 10:00-14:00 uur”. 

Daar moest ik meer van weten dus na wat zoeken, fout lopen en weer omdraaien eindelijk en lange weg naar beneden genomen om bij de haven en het aquarium aan te komen. Ik herkende de plek meteen van twee jaar terug toen we dit ontzettend leuke en leerzame aquarium met Astrid hadden bezocht. 

Aan de overkant van de straat bevond zich een klein groen parkje met schaduwrijke bomen. Tussen de bomen bevonden zich wat kraampjes. Er werden wisselende producten verkocht variërend van eigengemaakte wollen/gevilte producten tot natuurstenen voorwerpen en sierraden, van bestek en van zagen gemaakte sierobjecten als vogels, vissen enz. voor in de tuin en in het midden van de tuin stond een typisch uit deze streek houten groen geschilderd gebouw, daterend ui 1967, met een grote houten veranda waar een stel muzikanten gezellige muziek stonden te maken. Al met al heel erg knus en zo waar kwam de zon weer wat door wat het nog extra gezellig  maakte.

Op de hoek van het rijtje kramen was een dame bezig met Shiatsu. Je kon daar voor 30 minuten een Shiatsu massage krijgen voor 30 CAD. Omdat Freek die ochtend nogal last van zijn nek en schouders had en zij daar ook een speciale massage voor had, heb ik Freek hier gewoon voor ingeschreven en hem verteld dat hij met 10 minuten zich mocht gaan melden bij de grijze dame op de hoek (haha). Je had zijn gezicht moeten zien, maar hij ging wel vrijwillig en de shiatsu behandeling, gebaseerd op Japanse drukpunten, was niet algeheel onverdienstelijk. Na een half uur kwam hij met een stuk minder klachten terug. Hij vond het heerlijk en een geheel nieuwe ervaring.  

Omdat het al na tweeën was, zijn we nog even gestopt voor een broodje en een Chai Latte/koffie bij Zoë’s, een zeer alternatieve tent met allerlei biologische producten, maar heerlijk.

Daarna verder doorlopend naar de camping om onze schoenen om te wisselen voor onze aller charmantste ANWB-stappers omdat we nog een wandeling wilden doen op één van de vele routes van de Pacific Rim.  

Gisteren was ons de route naar de vuurtoren aanbevolen. Je loopt dan een uur in een rondje door bos en langs de lavarotsen en vuurtoren met uitzicht over zee. Na te hebben omgekleed hebben we de camper gepakt en zijn het dorp uitgereden naar het uiteinde van dit stukje eiland. Eenmaal aangekomen de camper netjes geparkeerd, in de hoop dat we die na een uur lopen nog konden terugvinden hier in dit bos.

De verschillende routes worden gelukkig goed aangegeven en dus hadden we al snel de “lighthouse route” gevonden. Het pad kronkelde zich eerst door een bos met veel grillige en hoge bomen. Omgevallen bomen zijn weer humus (voeding & bodembedekker) voor nieuwe bomen die letterlijk op oude bomen groeien omdat deze zo moeilijk kunnen wortelen in deze harde en rotsachtige grond. Het uitzicht bij elke bocht en doorkijk naar zee was fenomenaal! Ik kon het dan ook niet laten om veel, heel veel foto’s te maken. Tot soms tot wanhoop van Freek die voor de zoveelste keer kon wachten en dan maar plaats nam op een bankje in één van de vele uithammen  Die dit park rijk is, zodat je heerlijk kan zitten en genieten van het spectaculaire uitzicht.

Zo hebben we ruim een uur genoten van al het moois om ons heen, de vuurtoren bezocht en zijn geschiedenis gelezen, om vervolgens terug te keren naar de parkeerplek. Gelukkig... we zaten goed!

‘s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij “Float house” op aanraden van een Canadees. Reserveren deden ze niet aan. De ervaringen waren niet positief. Mensen reserveerden wel maar kwamen vervolgens niet opdagen, waardoor andere mensen die spontaan aankwamen werden weggestuurd omdat er gereserveerd was. Kortom, advies was niet te laat te komen en dus “op goed geluk”. Ik was blij dat we dit advies hadden opgevolgd. Na ons kwam een 10 man sterk koppel wat minimaal een uur kon wachten, dus die dropen uiteindeljk af op zoek naar iets anders. 

Na ons diner te hebben afgesloten met een heerlijk maar veel te groot toetje (het oog is weer groter dan de maag) zijn we rollend naar huis gegaan. 

Nog even aan tafel onze plannen voor de volgende dag besproken, als hoe laat op, waar naar toe, wel of geen tussenstop voor Victoria, van te voren reserveren en toen naar bed.

Blog van vandaag volgt dus later omdat ik deze nu in de bus, en dus offline, aan het schrijven ben. Ondertussen rijdend over de Highway 4 op weg naar het Oosten op zoek naar beter weer want het heeft zonet weer gehoosd. Nu weer even droog en het wordt lichter.

Spreek jullie later..... 🚗🚙🚚🏍🚌🗺