Dag 10: Over vleermuizen, ceremonies en een waterpaleis 🦇🙏🐟

Gisteren hadden we weer een tour de jour geboekt met Putu. Om het drukke verkeer enigszins voor te zijn zouden we om 08.30 uur vertrekken. Op weg naar de eetzaal stond Putu al op de parkeerplaats. Dus een snel ontbijt, bak koffie en rijden maar. Na een kort overleg wat we vandaag wilden zijn heb ik voorgesteld om de Pura Goa Lawah Tempel met de vleermuisgrot te bezoeken en aansluitend door te rijden naar Tirtagangga. Dit laatste is een voormalig koninklijk paleis (en nee niet van Walex) en staat bekend om zijn watertuin. Hoe ik aan die informatie kom? Hetzelfde zoals jullie dit nu weer van mij lezen. Ik snuffel deze Reislogger-website af en selecteer op Indonesië. Zo lees ik andere reizigers hun verhalen en haal ik daar weer nuttige informatie vandaan. Heb geen touroperator nodig.

Afijn de rit naar de Pura Goa Lawah Temple is een lange. Langzaam maar gestaag verplaatsten wij ons door het verkeer wat langzaam maar zeker op gang kwam. Eerst nog druk, door de drukte van de stad, maar hoe verder Noordwaarts des te rustiger het werd. Dorpje en rijstterrassen gleden aan ons voorbij. Hoge palmbomen met trossen kokosnoten en bamboebomen zo dik als je been en meters hoog. De vegetatie groeit hier weelderig en we kijken dan ook onze ogen uit. Wat ons op het platteland steeds meer opvalt is dat er in elk dorp wel een trouw ceremonie aan de gang is. Mooi uitgedoste mannen en vrouwen in Sarong met de nodige pracht en praal hebben zaaltjes of open buitenplaatsen afgehuurd en alles aan de buitenkant is versierd met bloemen en aankondigingsborden wie er precies trouwen.

Familie, vrienden, buren en het halve dorp is op de been. Politie, ook gekleed in traditionele kledij met een fluitje, regelt het verkeer en iedereen heeft uitgebreid geduld om de ander voor te laten gaan. Maar hoe zit dat nu precies? Trouwt iedereen hier dan op dezelfde dag?

Putu legde ons de gewoonten en gebruiken uit van een aantal ceremonies waaronder die van het huwelijk. Bali kent vele ceremonies maar de Balinese kalender bepaalt. De Balinezen gebruiken 3 kalenders. Naast de westerse, Gregoriaanse kalender zijn er 2 kalenders die samen bepalen wanneer alle feestdagen en 'goede' dagen zijn: de Pawukon kalender en de Saka kalender. Buiten de feestdagen en 'godendagen' bepalen de kalenders ook wat 'goede' dagen zijn voor o.a. huwelijksaanzoeken, huwelijken, crematies, het plaatsen van een nieuw huisaltaar, reizen, de start van een bedrijf, openen van je nieuwe winkel, een boot bouwen of starten met de fundering van je huis. Een Balinees begint dus niet zomaar ergens aan, daar gaat een heel geregel aan vooraf. Ook bezoekjes aan de priester, die dan aan de hand van de kalender bepaald wat de juiste dag is. En volgens mij is er geen Balinees te vinden die dat advies naast zich neerlegt. Ik citeer hier even een stukje tekst uit een lange uitleg over gewoontes en gebruiken maar het klopt aardig wat er geschreven staat. Voor wie het wil lezen, deel ik de link naar de site. Het is leuk om te lezen en sommige tradities zullen je echt verbazen. 

Eenmaal aangekomen bij Pura Goa Lawah Tempel drukt Putu ons op het hart om niet in te gaan op alle venters en geen zonnebrillen, kettingen, Sarong of andere spullen te kopen maar rechtstreeks bij de tempel zelf een entreekaartje te kopen. Ook ben je verplicht een Sarong om te knopen en de vrouwen hun schouders te bedekken uit respect voor de Goden. Het entree kostte 100.000 IDR (kleine 6 euro pp) en voor nog eens 3 euro p.p. werd ons een privé gids aangeboden die ons alles wist te vertellen over deze bijzondere Tempel en zijn vleermuizen. Normaal kom je als toerist geen Tempel binnen en is deze enkel voorbehouden aan de Balinees zelf die het Hindoeïsme aanhangt. We hadden een alleraardigste gids Ketut Widiantara genaamd. Een man van eind 40 schatte ik die aardig wat Nederlandse woorden had geleerd van de toeristen op dit eiland.

Hij wist ons veel te vertellen over de tempel die al in de 11e eeuw was opgericht maar inmiddels een veranderende restauratie heeft ondergaan met lavastenen waardoor de tempel nu geheel zwart is. In 2017 had de vulkaan op dit eiland een 2e uitbraak gehad en is er veel lava vrijgekomen die hiervoor gebruikt is. 

Goa Lawah is een van de belangrijkste Bali tempels (strandtempel aan de Oostkant van het eiland) en is onderscheidend omdat de tempel is gebouwd rond een grotopening die wordt bewoond door duizenden nectar vleermuizen. Deze vleermuizen hangen grotendeels aan de linkerkant tot diep achterin de grot en er is amper plek voor meer. Het verhaal gaat dat aan de rechterkant van de grot een slang (pyton) woont die, wanneer hij honger heeft, de vleermuizen eet als hapje. Hahaha... zo hou je een verhaal in leven. 

Het geluk wil dat op moment van ons bezoek net een Meajar-ajar ceremonie aan de gang is. Vrouwen, en mannen zorgvuldig mooi gekleed in witte bloesjes en sarongs, lopen het binnenste gedeelte van de tempel naar buiten door het enorme complex. Zorgvuldig dragen de vrouwen rieten schaaltjes met bloemetjes en tal van andere offers op hun hoofd. Zij danken hierbij alle goden (en dat zijn er nogal) in alle tempels. Zij hopen hiermee de zegen te krijgen van deze goden om alle ceremonies nog beter uit te voeren. Het voelde echt als kers op de taart.

Na afloop hebben we onze gids Ketut bedankt voor zijn enthousiaste uitleg en hem een extra tip gegeven voor alles. De beste man heeft ons wel 10x bedankt. 

Eenmaal terug in de auto hebben onze weg weer vervolgd door de akkers, rijstvelden en kleine dorpjes. Scholen liepen langzaam uit en kinderen, allen hier in uniform gestoken, werden opgehaald op scooters of liepen in groepjes naar huis.

Putu vertelde ons dat de scholen hier 's ochtends om 06.00 u beginnen. Omdat ze geen airconditioning hebben is het in de middag niet meer te harden en gaan ze dus begin middag allemaal naar huis. En verder ging onze reis weer richting Tirtagangga. Langzaam maar zeker klommen we hoger en hoger en doken er in de verte bergen op. Hoe hoger we kwamen des te grilliger de omgeving werd. Bomen met lange neerhangende wortels en zover je kon kijken varens en ander groen. Uiteindelijk aangekomen op de plaats van bestemming hebben we eerst een paar schitterende foto's gemaakt van het wijdse uitzicht en vervolgens wat gedronken. 

Daarna hebben we opnieuw een entreekaartje  gekocht en Putu gaf ons ieder een zakje vissenvoer. Eenmaal binnen begreep ik waarom. Zover we konden kijken waren overal vijvers met en zonder stapstenen, fonteinen en bruggen en prachtige vegetatie. Waterplanten en exotische bloemen. Freek en ik hebben genoten van vissen voeren. Mega grote vissen tot ook kleinere exemplaren maar allemaal even gretig.

Vervolgens hebben we de tuinen doorgewandeld maar het paleis was volgens Putu nu een hotel en kon niet worden bezocht. 

Al deze impressies maken hongerig en daarom maar met zijn drieën even wat eten. Wederom een Warung maaltijd met een Bintang biertje om vervolgens na het eten weer verder te rijden. Of we nog wat wilden zien. Niet iets specifiek wel de schitterende natuur. Rust, nauwelijks toeristen enkel locals. Zo hebben we nog een uurtje of 1-2 rondgereden en op de vraag of we ver waren afgedwaald van Kuta was het antwoord zo'n 2 a 2,5 uur. 

Het leek ons verstandig dus maar eens rechtsomkeert te gaan omdat we nog een hele rit voor de boeg hadden. In begin reed alles redelijk vlot door maar hoe meer we weer naar de bewoonde wereld kwamen, des te drukker het werd. Uiteindelijk in Kuta aangekomen hebben we mega lang over het laatste stuk boulevard gedaan waar.maar geen end aan leek te komen. Overal opstopping en scooters.

Eindelijk weer bij ons hotel aangekomen hebben we met Putu afgesproken dit weekend geen gebruik te maken van zijn diensten i.v.m. alle weekend drukte maar te wachten tot maandag. Maandag hebben we afgesproken naar het noorden van dit eiland te rijden en daar de zee op te gaan om dolfijnen te spotten en aansluitend een nacht in Lovino te slapen.

Voor zover mijn verslag van gisteren. Ik was uitgevoerd en had geen puf meer om nog maar te schrijven. Vandaag staat de boel in het sop en even zo alles buiten hangen, daarna gaan we richting strand en begin ik inmiddels aan mijn 3e boek. Ik heb in tijden niet zoveel gelezen. Kan eindelijk de rust vinden die ik thuis niet had. 

Tot schrijfs!

Hieronder nog de beloofde link naar de uitleg over de diverse ceremonies en feesten op Bali 👇🏽

https://www.tannashyoga.com/post/ceremonies-en-feestdagen-op-bali