Icefield Parkway (Route 93) richting Jasper

Vanochtend vroeg opgestaan met de intentie op tijd te vertrekken naar Field, waar we met een stel hadden afgesproken op de camping "Kicking Horse". Aangezien ik al een tijdje met Christa (mede Canada-reiziger) chat via ons Facebook Canada reis forum en Messenger leek het ons leuk om elkaar voor één dag te ontmoeten. Omdat een gedeelte van Icefield Parkway, in verband met de sneeuwverstuiving, nog steeds afgezet zou zijn, zouden we daar samen een dagje op de camping doorbrengen.

Voor vertrek had Astrid echter het idee opgevat eerst nog even haar was te draaien. Mevrouw had namelijk geen tijd gehad om nog te wassen voor vertrek uit Anahim (haar laatste onderkomen) en had dus een zak vol. Daar ging onze planning.

Gewapend met camping-pas naar het washok waar enorme wasmachines en drogers stonden vergezeld met een lange vouwtafel met plastic zeil met, zeer toepasselijk, een Delfs-blauw motiefje. Nog even wasmiddel aangeschaft in de shop om daarna voor $ 4,00 de was te draaien en vervolgens te drogen. Uiteindelijk rond 11:00 uur uitgecheckt. 

Bij nader inzien onze eerdere planning om naar Field te rijden toch maar weer herzien. Volgens het laatste bericht van Christa zou zij informatie hebben ingewonnen bij het Visitor Center en deze hadden aangegeven dat het afgezette gedeelte van Icefield Parkway weer was opengesteld voor publiek. Freek had hier echter weinig vertrouwen in, zeker na het zien van de foto's gisteren bij de plaatselijk VVV in Lake Louise. Bovendien moesten we weer helemaal terugrijden langs Banff waar we gisteren net vandaan kwamen, om zo Field te kunnen bereiken.

Christa dus nog snel een berichtje gestuurd dat we toch maar door zouden rijden richting Jasper.

Die dag was het druilerig weer. Grijze wolken werden afgewisseld door soms een zonnetje, dan weer regen en zelfs natte sneeuw toen we uiteindelijk Icefield Parkway opreden. Bij de overgang van route 11 naar route 93 zat een man midden op de weg bij een wegafzetting. Ons vermoeden bleek dus toch juist. De weg bleek nog niet open te zijn voor publiek. Waren wij even blij dat we niet waren terug gereden. 

Icefield Parkway is een indrukwekkende route. Een kilometers lange en rechte weg met hier en daar snel stromende rivieren (echt azuur blauw), naaldbossen, omklemd door imposante besneeuwde bergen in dichte mist gehuld met een meters hoge sneeuwwal. Af en toe leek het net op een maanlandschap met al die enorme rotsblokken. Wat voel je je als mens dan nietig.

Zo hebben we nog een tijdje doorgereden, tot we uiteindelijk vlak voor Jasper om 18:30 uur het terrein van Whistler Campground opreden. Daar ingecheckt.

We staan nu op een heel mooie staplaats achter in het bos. Morgen maar eens Jasper onveilig maken en de watervallen in de omgeving bezichtigen. Duimen voor beter weer. ☀️

We gaan het beleven!